Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Medicago littoralis & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Luserno(-de-coustiero)

Medicago littoralis

Fabaceae Leguminosae

Noms en français : Luzerne du littoral, Luzerne des grèves.

Descripcioun :
Aquelo luserno que s'estiro au sòu èi di proun pelouso. Se destrìo dis autro qu'a si fru sènso péu e que viron sus mai de tres tour (fotò). Sus li barrihet i'a de pouncho un pau longo mai que soun pas croucudo au contro de Medicago minima. Vèn bèn sus li coustiero mai rintro de cop que i'a dins li terro safranouso e li roucaio.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquéu Medicago. Ei poussible que siegue proche de Medicago sativa. Fau saupre que li grano d'aquéu d'aqui soun empouisounanto que caupon de canavarine.

Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Medicago
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae


Coulour de la flour : Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printems

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero

Liò : Mar - Sablo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Medicago littoralis Rohde ex Loisel., 1810

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Medicago littoralis & Blitum bonus-henricus

RR
CC
ges
C
C
ges
R
ges

Coumpara Luserno(-de-coustiero) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò